Ontdek het Spaanse dorpje Lucainena de las Torres

Beleef het Spaanse stadje Lucainena de las Torres dit is een gemeente in de provincie Almería, in de Sierra Alhamilla en maakt deel uit van de comarca Sierra de Filabres in de regio Andalusië. Bezoek een van de mooiste dorpen van Spanje en Almería en bereid je optimaal voor op je vakantie met praktische informatie, bruikbare tips, hints en de mooiste bezienswaardigheden! 

Ontdek het Spaanse dorpje Lucainena de las Torres

Lucainena de las Torres, een voormalig mijnbouw- en Andalusisch bolwerk, is een witte oase te midden van dorre bergen. De onregelmatige indeling en de traditionele architectuur vertellen verhalen over water, vuur en inspanning. De landelijke rust, tussen de wasplaatsen en ovens, doet de essentie van het Nasrid-leven in Almería herleven.

Zoek je volgende verblijf

Kies uit miljoenen huizen, hotels en andere accommodaties over de hele wereld

Booking.com

Geschiedenis

Madoz noemde het Lucainena de las Siete Torres (Lucainena van de Zeven Torens). Een plaatsnaam van Iberische of Spaans-Romeinse oorsprong. Mogelijk was hier de villa van de Romeinse aristocraat Lucainus gevestigd. In de 15e en 16e eeuw wordt het ook wel Locayna, La Caynera of Alocainona genoemd. 

De "de las Torres" (van de Torens) in de naam verwijst naar het kasteel dat Lucainena in de middeleeuwen verdedigde en omringde. Het was altijd een strategische plek voor de verdediging van de route landinwaarts door de bergen vanuit de kustgebieden. Het omvat de bijgebouwen San Juan, Polopos en Santiago.

Tijdens de Andalusische periode behoorde het tot de zogenaamde Tierra de Nijar (Land van Nijar), aldus Tapia Garrido. Na de christelijke verovering gaven de katholieke vorsten deze gebieden aan don Enrique Enriquez. Dit landgoed, of het zogenaamde Tahal-landgoed, bestond uit dertien dorpen in de Sierra de Los Filabres en Lucainena, gelegen in de Sierra Alhamilla.

Tijdens de Alpujarrasoorlog (1568-1570) raakte het verlaten. Het telde 436 Moren. Het werd in latere jaren herbevolkt door 19 kolonisten van buiten het koninkrijk Granada, zoals bevolen in het decreet van Filips II. De kerk werd in 1505 gebouwd op de plaats van de oude moskee.

Tijdens de Moorse opstand werd het verlaten en in de 17e eeuw werd er een nieuwe kerk gebouwd. In de 17e eeuw ging het door huwelijk of verkoop over in handen van de markies van Aguilafuente.
Volgens het officiële kadaster van het midden van de 18e eeuw telde het al 429 inwoners.

Huur een fiets gedurende je verblijf zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt. 

Huur een auto gedurende je verblijf zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt. 

Huur een camper zodat je altijd je eigen weg kunt gaan geniet van de natuur en cultuur. 

Met de 19e eeuw brak een belangrijke periode aan voor Lucainena. Met de afschaffing van de landgoederen in 1835 verkreeg het zijn juridische en bestuurlijke onafhankelijkheid en de bloei van de mijnbouw betekende een ware economische impuls voor het dorp. In 1849 telde het 1.205 inwoners en in 1900 bereikte het zelfs 2.455 inwoners.

De ijzerhoudende waterbronnen in dit gebied zijn het vermelden waard, evenals de traditie om broodjes te gooien naar de beschermheilige Sint-Sebastiaan bij zijn langskomen, een feest dat op 20 januari wordt gehouden.

Als we door het stadscentrum lopen, kunnen we de parochiekerk uit de 18e eeuw bezoeken.

Bij de hoofdingang is een prachtig uitkijkpunt genaamd "El Poyo de la Cruz", vanwaar u kunt genieten van een prachtig panoramisch uitzicht over het stadje en de oude molen.
Vervolgens bezoeken we het stadsplein, met het stadhuis, de fontein en de honderdjarige boom; en als het zaterdag is, gaan we naar de wekelijkse markt.
Ook bijzonder is de fontein naast het oude ziekenhuis en het openbare washuis, dat nog steeds door de bewoners wordt gebruikt en waar u kunt genieten van het heerlijke, frisse bergwater dat uit de bron van de Rots komt.

DE WINDMOLEN

Dit is de belangrijkste van de zeven wachttorens die er ooit zijn geweest. Hij is gebouwd op de hoogste rots op de heuvel van de stad en van waaruit de gemeente werd verdedigd. Het behoud ervan is te danken aan de latere restauratie en het gebruik ervan als windmolen voor het malen van meel.

 

DE ROTS VAN LUCAINENA

Ook bekend als de Cerrón de Lucainena. De stad ligt op 1.004 meter boven zeeniveau en waakt over de gemeente alsof het een voortdurende hoeder is van haar inwoners.

Tegenwoordig wordt het 's avonds verlicht, waardoor het een majestueuze uitstraling krijgt en u een prachtig uitzicht heeft over de stad op de voorgrond.

FORT EL SALTADOR

Het ligt op de heuvel waaraan het zijn naam ontleent, de heuvel “El Saltador”, tussen de Rambla de Lucainena en de Rambla Honda.

Er zijn geen specifieke verwijzingen naar dit fort, maar wel naar de regio waarin het zich bevindt. Toen de Omajjaden zich op het schiereiland vestigden, vestigde de Banu Siray (een stam die behoorde tot de Jemenieten) zich in dit gebied, en deze afstammingslijn bleef voortbestaan ​​tot de laatste tijden van het Nasrid-koninkrijk, aldus Ibn al-Jatib.

Madoz vermeldt El Saltador in de 19e eeuw als een boerderij in Lucainena en voegt eraan toe dat er op een berg ten zuiden van de stad de ruïnes van een oud kasteel lagen.

De bewaarde resten wijzen erop dat het om een ​​kleine, versterkte stenen omheining gaat, vermoedelijk uit de Argarische periode, maar met keramische resten uit de islamitische periode, die teruggaan tot de eerste eeuwen van bewoning en de 13e eeuw.

Gastronomie:

Konijnen Gurullos. Maïsballetjes. Patrijzenstoofpot. Pompoenstoofpot. Tarweboofpot. Hormigons. Kabeljauwkoekjesstoofpot. Visbouillon met aletria. Kind in knoflook. Worstjes. Knoflooksoep uit Almería. Paprika- of rode bouillon (een soort viszarzuela). Pot met tarwe. Gazpachuelo voor de armen. Gekookt in bloedworst. Gurullos (in feite een plattelandsgerecht bestaande uit geweekte, uitgelekte en gebakken broodkruimels in varkensvet met ingrediënten zoals knoflook, chorizo ​​en spek)

Zoetigheid: Roscos. Roombroodjes. Bladerdeeg. Empanadilla's, Amandel Alfajores. Amandelkwark.

Wijnen: Most, clarets en rode wijnen uit eigen familieproductie.

Sorbas-grotten

De gipskarstvlakte van Sorbas is één van de vijf soortgelijke karstvlakten ter wereld. Het is een uitgestrekt gebied met een groot aantal in het gips gegraven galerijen, waar u tijdens speleologische tochten de kristalheldere formaties op de wanden kunt bewonderen . U verkent de galerijen die in de loop van duizenden jaren door het water in de gipskarst zijn uitgegraven, verlicht door de zaklamp op uw helm. U loopt door kruipruimtes, smalle gangen en klimt over rotsen, waarbij u met kristallen bedekte wanden ontdekt. Wij verzekeren u dat het een fascinerende ervaring zal zijn. 

Wat zijn de populaire activiteiten in Andalusië?