Geschiedenis

Er zijn aanwijzingen dat hier al in de prehistorie mensen woonden, later gevolgd door Romeinse, Germaanse en misschien Arabisch bewoning. Vast staat dat de oorsprong van de huidige stad is terug te voeren op de bouw in de twaalfde of dertiende eeuw van de kapel van Santa Elena, die hier heeft gestaan tot de achttiende eeuw, en waarvan nog een muur resteert met een schildering van Santo Cristo del Valle.

In de zestiende eeuw ontstond rond dit heiligdom de eerste permanente nederzetting. Door de toename van de bedevaarten werd besloten om een nieuwe kapel te bouwen met voorzieningen om onderdak te bieden voor de pelgrims. Tijdens het bewind van koning Filips V nam de bevolking snel toe. Later, in december 1800, verstrekte koning Karel IV stadsrechten waarmee San Carlos del Valle tot op vandaag de dag een onafhankelijke en autonome gemeente werd.

Geschiedenis En Architectuur

Het plein is opgezet als een centrale stedelijke ruimte, omgeven door kleinere pleinen aan twee zijden, waardoor een onregelmatige rechthoekige vorm ontstaat. Wat opvalt aan het ontwerp is de zadeldakbedekking, met uitzondering van de kerk. Dit detail benadrukt het unieke karakter van het gebouw binnen de lokale architectuur.

Belangrijke Gebouwen

• Noord: Een gebouw met twee verdiepingen en een bovenste galerij, ondersteund door houten balken en een balustrade, markeert een van de korte zijden van het plein.
• Oost en zuid: De hoofdingang bevindt zich in het oosten, gevolgd door een gebouw van twee verdiepingen met een balkon en de kerk van Cristo del Valle. In de zuidgevel bevindt zich een gastenverblijf met twee verdiepingen, dat qua indeling vergelijkbaar is met de noordgevel.
• West: Een gebouw met drie verdiepingen, met een galerij met portiek op de begane grond en galerijen ondersteund door houten balken op de bovenste verdiepingen, afgesloten door balustrades.

Juan Alejandro Núñez de la Barrera was de architect achter de oprichting van het erfgoed complex San Carlos del Valle, dat onder andere de kerk, het plein en de herberg omvat. De bouw ervan begon op 18 september 1713 en werd voltooid op 13 september 1729. De werken moesten niet alleen de publieke belangstelling bevredigen, maar ook de macht van de Spaanse Kroon symboliseren.

De Kerk van de Allerheiligste Christus van de Vallei wordt gepresenteerd als een immense kubus met vier torens en een majestueuze koepel. De kerk vormt het dominante element van het omliggende plein. De voorgevel, een mix van baksteen en steen, en de indrukwekkende deuropening weerspiegelen de weelde die bezoekers hier te wachten staat.

De spectaculaire kerk Cristo del Valle en het architectonische geheel van de Plaza Mayor kregen in 1993 de titel 'Site of Cultural Interest', en dat is niet voor niets. Het is zeker een van de meest fascinerende plekken in Castilië en León en vormt een ideale bestemming voor plattelandstoerisme vanuit zowel Ciudad Real als Madrid.

Puente Romano

De Romeinse brug van San Carlos del Valle , ook bekend als Puente del Molino del Blanquillo , is een bouwwerk dat zowel vanwege zijn historische waarde als vanwege de controverses rondom zijn oorsprong en restauratie belangstelling heeft gewekt.

Deze brug ligt in de gemeente San Carlos del Valle , in de provincie Ciudad Real, over de rivier de Azuer. Het wordt van oudsher beschouwd als een infrastructuur van Romeinse oorsprong, waardoor het van groot archeologisch en toeristisch belang is.

Belangrijkheid op de Don Quichot-route

De brug werd opgenomen in de Don Quichot-route als historisch erfgoed en droeg bij aan de herwaardering van historische wegen en paden in Castilië-La Mancha.