Traditionele Russische salade: Dit is een klassiek en veelzijdig gerecht dat een speciale plaats in de wereldgastronomie heeft veroverd.
Ensaladilla rusa, ook wel bekend als "Russische salade," is een populaire lekkernij in Spanje. Dit gerecht wordt vaak geserveerd als een smakelijke tapa in talloze bars. Het traditionele recept bestaat doorgaans uit blokjes gekookte aardappel, fijngehakte gekookte wortelen, ingeblikte tonijn, stukjes gekookt ei, erwten en een romige mayonaisesaus. De veelzijdigheid van ensaladilla rusa maakt het een favoriet bij veel mensen.
Het gerecht leent zich goed voor creatieve variaties, zoals het toevoegen van kappertjes, olijven of zelfs stukjes garnalen voor een extra luxe twist. Bovendien is het een uitstekend gerecht om te delen tijdens sociale gelegenheden of feestjes, omdat het gemakkelijk van tevoren kan worden bereid en koud wordt geserveerd, waardoor het zowel praktisch als heerlijk is.
Zoek en boek je volgende verblijf in Spanje
De ‘ensaladilla rusa’, of Russische salade
Wordt vaak in verband gebracht met Rusland, maar de oorsprong gaat terug naar de Franse of Belgische chef-kok Lucien Olivier, die in de 19e eeuw in Moskou werkte. Hij maakte een salade met luxueuze ingrediënten zoals kaviaar, kreeft en kappertjes. Met de tijd werd het recept vereenvoudigd en aangepast aan lokale smaken, terwijl de naam onveranderd bleef, wat nog altijd voor verwarring zorgt over de herkomst. Hoewel de salade oorspronkelijk bekend stond om zijn verfijnde en dure ingrediënten, is het tegenwoordig een populair gerecht geworden in vele huishoudens en restaurants wereldwijd. Het recept varieert sterk per regio, maar vaak bevat het aardappelen, wortelen, doperwten, ei en mayonaise. Deze veelzijdigheid heeft bijgedragen aan het succes en de aanpassing van de ‘ensaladilla rusa’ aan verschillende culinaire tradities, waardoor het een ware klassieker is geworden.
Ensaladilla rusa is een klassiek gerecht uit de Russische keuken dat wereldwijd bekendheid geniet, vooral in voormalige Sovjetlanden. Moderne recepten combineren doorgaans blokjes gekookte aardappelen, wortelen, augurken (of komkommer), groene erwten, eieren, knolselderij, uien, en blokjes gekookte kip of boterhamworst (soms ham of hotdogs). Daarnaast wordt er vaak zure appel toegevoegd voor een frisse toets. Het geheel wordt op smaak gebracht met zout, peper en mosterd, en afgewerkt met een romige mayonaise dressing. De veelzijdigheid van Ensaladilla rusa maakt het een favoriet gerecht voor diverse gelegenheden. Het kan geserveerd worden als bijgerecht, voorgerecht of zelfs als hoofdgerecht, afhankelijk van de portie en presentatie. In veel landen wordt Ensaladilla rusa traditioneel bereid tijdens feestdagen, zoals Kerst of Oud en Nieuw, en fungeert het als een symbool van gastvrijheid en samenhorigheid. Bovendien leent het gerecht zich uitstekend voor persoonlijke aanpassingen; met variaties die vegetarisch, vis- of zelfs vegan vriendelijk kunnen zijn, biedt het voor iedereen een passende optie.
Huur een fiets gedurende je verblijf zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt.
Huur een auto gedurende je verblijf zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt.
Huur een camper zodat je altijd je eigen weg kunt gaan geniet van de natuur en cultuur.
Geschiedenis
De originele versie van de salade werd in de jaren 1860 gecreëerd door Lucien Olivier, een chef-kok van Franse of Belgische afkomst. Hij was de chef van de Hermitage, een van de meest prestigieuze restaurants in Moskou. De salade, die al snel bekend werd als de "Olivier-salade," groeide uit tot een enorm populaire specialiteit onder de stamgasten van het restaurant en werd hét kenmerkende gerecht van de Hermitage.
Hoewel het exacte recept, met name dat van de dressing, strikt geheim werd gehouden, bevatte de salade doorgaans ingrediënten zoals korhoender, kalfstong, kaviaar, sla, rivierkreeft staarten, kappertjes en gerookte eend. De samenstelling van de ingrediënten varieerde naar gelang het seizoen.
De dressing van de originele Olivier-salade was een verfijnde vorm van mayonaise, bereid met Franse wijnazijn, mosterd en Provençaalse olijfolie. Helaas nam Olivier het precieze recept mee in zijn graf. Aan het begin van de 20e eeuw deed een van Oliviers souschefs, Ivan Ivanov, een poging om het recept te ontfutselen en te reproduceren.
Op een avond, terwijl Olivier zoals gewoonlijk in zijn eentje de dressing aan het voorbereiden was, werd hij plotseling weggeroepen. Dit bood Ivanov de perfecte kans. Hij glipte Olivier's privékeuken binnen en bestudeerde nauwkeurig zijn mise-en-place. Hierdoor kon Ivanov een goed idee krijgen van het recept achter Oliviers beroemde dressing. Kort daarna nam Ivanov ontslag en ging aan de slag als chef-kok bij Moskva, een restaurant van iets mindere klasse. Daar introduceerde hij een opvallend vergelijkbare salade onder de naam "Salade van de Hoofdstad" (Russisch: Stolichny). Toch merkten de fijnproevers van die tijd al snel op dat de dressing van de "Stolichny"-salade inferieur was aan die van Olivier. Er ontbrak duidelijk "iets" aan de smaak. De mystiek rond Olivier's originele recept heeft sindsdien alleen maar bijgedragen aan zijn legendarische status. Veel chef-koks hebben door de jaren heen geprobeerd het recept te recreëren, maar niemand lijkt het exacte geheim te kunnen ontrafelen. Sommigen suggereren dat het een specifieke verhouding van ingrediënten is, terwijl anderen geloven dat het te maken heeft met een uniek bereidingsproces dat Olivier nooit heeft gedeeld. Wat het ook moge zijn, deze ongrijpbare kwaliteit maakt de salade nog fascinerender, waardoor het blijft bestaan als een symbool van culinaire perfectie en mysterie.
Later verkocht Ivanov het recept van de salade aan verschillende uitgeverijen, wat de populariteit ervan alleen maar verder vergrootte. Toen restaurant Hermitage in 1905 sloot en de familie Olivier Rusland verliet, werd de inmiddels beroemde salade omgedoopt tot de "Oliviersalade".
Zoals vaak het geval is bij populaire gerechten, werden de originele ingrediënten die zeldzaam, duur, seizoensgebonden of ingewikkeld te bereiden waren, geleidelijk vervangen door meer toegankelijke alternatieven.
De Olivier salade heeft inmiddels een iconische status bereikt en wordt tijdens feestelijke gelegenheden in veel landen geserveerd. In sommige regio's is het een traditioneel gerecht geworden tijdens de nieuwjaarsviering, waarbij families variaties op het recept maken die van generatie op generatie worden doorgegeven. Deze culinaire evolutie benadrukt niet alleen de veelzijdigheid van het gerecht, maar ook de culturele betekenis die het door de jaren heen heeft gekregen.
Ensaladilla rusa
Is een van de legendarische recepten van onze grootmoeders en moeders. Het is vaak een zelfgemaakt recept dat we uit Rusland hebben overgenomen
Een salade van gekookte groenten met zelfgemaakte mayonaise die ronduit spectaculair is.
Ensaladilla rusa is een van die recepten voor voorgerechten die je in de zomer niet mag missen. Ik denk altijd terug aan de typische zomerbarbecue met zelfgemaakte gazpacho , ingelegde ansjovis erbij en de heerlijke Ensaladilla rusa
Schoolvakanties
Heerlijk op vakantie naar Spanje
▸ Auto huren veilig en goedkoop
